1 Փրկիր ինձ իմ թշնամիներիցը, իմ Աստուած. Ապրեցրու ինձ նորանցից որ վեր կացան ինձ վերայ։
2 Փրկիր ինձ անօրէնութիւն գործողներիցը, եւ արիւնահեղ մարդկանցիցը ապրեցրու ինձ։
3 Որովհետեւ ահա թագուն սպասում են՝ որ իմ անձը բռնեն. զօրեղները ժողովվում են ինձ վերայ առանց իմ անօրէնութեան եւ առանց իմ մեղքի, ով Տէր։
4 Առանց իմ անօրէնութեան վազում են եւ պատրաստվում. զարթնիր՝ որ առաջս գաս, եւ տես։
5 Իսկ դու, ով Տէր՝ Զօրաց Աստուած՝ Իսրայէլի Աստուածը, վեր կաց որ ամեն հեթանոսներին այցելես. Մի ողորմիր ոչ մի անօրէնութիւն գործողի։ (Սէլա։)
6 Իրիկունը ետ են դառնում եւ ոռնում ինչպէս շուն, եւ քաղաքումը շուռ են գալիս։
7 Ահա վայրահաչ խօսում են իրանց բերանովը. սրեր կան իրանց շրթունքներումը, որովհետեւ ասում են՝ Ո՞վ կ՛լսէ։
8 Բայց դու, Տէր, կ՛ծիծաղես նորանց վերայ, եւ ծաղր կ՛անես այդ ամեն հեթանոսներին։
9 Ով իմ զօրութիւնը, քեզ եմ մտիկ տալիս, որովհետեւ Աստուած է իմ ապաւէնը։
10 Իմ ողորմութեան Աստուածը ինձ կ՛դիմաւորէ. Աստուած ինձ ուրախութիւնով նայիլ կ՛տայ իմ թշնամիների վերայ։
11 Մի սպանիր նորանց, որ իմ ժողովուրդը չ՛մոռանայ ցիր ու ցան արա նորանց քո զօրութիւնովը, եւ վայր գցիր նորանց, ով Տէր՝ մեր վահանը։
12 Իրանց բերանի մեղքի համար եւ իրանց շրթունքների խօսքի համար թող բռնուին իրանց ամբարտաւանութիւնովը. Եւ այն անէծքի եւ սուտ խօսքերի համար որ պատմում են,
13 Սատկեցրու նորանց բարկութիւնով. Սատկեցրու որ չքանան, եւ գիտենան՝ որ Աստուած տիրում է Յակոբի մէջ մինչեւ երկրի ծայրերը. (Սէլա։)
14 Իրիկունը ետ են դառնում եւ ոռնում ինչպէս շուն, եւ քաղաքումը շուռ գալիս.
15 Նորանք թափառում են ուտելու համար. Եւ եթէ չեն կշտանում, տրտնջում են։
16 Բայց ես կ՛օրհնեմ քո զօրութիւնը, եւ առաւօտանց կ՛փառաբանեմ քո ողորմութիւնը. Որովհետեւ դու պահապան եւ ապաւէն եղար ինձ իմ նեղութեան օրը։
17 Ով իմ զօրութիւն, քեզ սաղմոս կ՛երգեմ. Որովհետեւ, ով Աստուած, դու ես իմ պահապանը եւ իմ ողորմութեան Աստուածը։